Dag 17: Mammoth Lakes - Bodie - Yosemite




Vrijdag 5 juni 2015
Hotel: Curry Village, Yosemite NP
Temperatuur:  15°C met regen en onweer :S 
Aantal gereden miles: 175 miles


In Yosemite was enkel internet in het gemeenschappelijk gebouw en aangezien we moe waren en geen zin meer hadden om door het slechte weer tot daar te gaan is het verslag dus een dag later. 
Hier het verslag van gisteren:


Gisteren zijn we als een blok in slaap gevallen. We waren allemaal vroeg uitgeteld. En dan word ik, Debbie, wakker om 6u door het brullende geluid van een pick-up die vertrekt. Ik schrok me rot, ik dacht dat ik een beer hoorde brullen :D

Maarja vroeg opstaan heeft ook zen voordelen. We konden vroeg op pad want het ging alweer een lange dag worden. Eerst nog even de gekende ochtendrituelen, ontbijten, ons klaarmaken, auto volladen en nog even skypen en we konden vertrekken. Vandaag ging de rit eerst naar Bodie en dan via de Tioga Pass naar Yosemite. Een rit van ongeveer 4u zonder stoppen.

Het was vanuit Mammoth Lakes ongeveer anderhalf uur rijden tot in Bodie. Bodie is een Ghost Town, waar gouddelvers zich rond 1850 vestigden. Bodie ligt op 2500m hoogte letterlijk in the middle of nowhere. Ondanks dat er rond 1870 aan 600,000 dollar goud en zilver werd gevonden, waren de leefomstandigheden erbarmelijk. Het leven was er duur omdat alles van ver moest komen. Uiteindelijk sloten de mijnen rond 1950.

Op heden is nog ongeveer 5% van de oorspronkelijke bebouwing intact. Er staan nog ongeveer 200 gebouwen, en Bodie is daarmee één van de best bewaarde spookstadjes van de Verenigde Staten. Het grootste deel van Bodie werd verwoest door enkele branden.

vertrek uit Mammoth Lakes

onderweg

op zoek naar beren :)

Emiel ook op zoek naar beren :)

what a view, wauw 

Mono Lake

nog 12 mijl tot Bodie road

bijna op wolkjes hoogt :)

we kunnen de wolken bijna aanraken

laatste stuk naar Bodie is offroad

de ingang

Main street 

het kerkje, de ranger gaf er een history talk

binnen in één van de huisjes

binnen in hetzelfde huisje

dit is ook in hetzelfde huisje



de mijn

zicht op een stuk van Bodie







de saloon 

binnenin de saloon 

oude spullen van mijnwerkers

allerlei gevonden spullen 


een oude lijkwagen


in de kerk




onderweg terug naar Mono Lake


Na Bodie ging het terug naar Lee Vinning waar we de Tioga Road zouden nemen tot in Yosemite. De Tiogo Road is meestal open van laat mei/juni tot in november. In de winter wordt deze weg gesloten door de sneeuwval. De Tioga Road is, met een hoogte van 9943ft of 3031m, één van de hoogste voor auto's toegankelijke wegen in de Verenigde Staten.

Twee dagen geleden zaten we nog op 86m onder zeeniveau en nu op 3031m hoogte. We merken het aan de verpakking van al ons voedsel, die staan op ontploffen :D
We hebben zelfs in de sneeuw gestaan.

de sneeuw komt dichter

en dichter

tot we erin stonden :)

joepi sneeuw

papa had zelfs moeite om zich recht te houden erop





We hebben ronde de middag gepicknickt bij het Tioga Lake. Echt een hele mooie plaats om onze maagjes te vullen.


het weer begon al slechter te worden 




We zijn gestopt bij Tenaya Lake, wauw wat een groot meer. De omgeving is hier weer, zoals we het gewend zijn in Amerika, prachtig.


Tenaya Lake


We hebben ook een tussenstop gemaakt bij Olmsted Point, vanaf hier zie je Half Dome liggen. Één van de bekendste herkenningspunten van Yosemite.
Hier begon het weer ook om te slaan, je zag dat er regen hing boven Yosemite Valley.
Onderweg hebben we dan ook regen en onweer gehad.

daar hangt de vieze wolk

Half Dome in een onweerwolk, tis eens wat anders

zo een foto heeft niemand :)

de andere kant op was wel nog goed weer

Yosemite Valley in de regen


een van de watervallen

dan maar ons amuseren met steentjes in het water gooien






Eens in de vallei aangekomen druppelde het wel nog maar de vieze, donkere wolken waren toch al verdwenen.  

's Avonds sliepen we in Curry Village, in een cabin. Opnieuw moest ALLES uit de auto. Beren hebben een heel sterk reukvermogen. Hier wordt geregeld een auto opengebroken door een beer. Dus we zaten toch wel met de nodige schrik. Als je in een tent verblijft moet je al je eten en ruikende spullen zoals douchegel enzo, in een bear locker leggen. In een cabin leg je het gewoon bij je in je cabin. 
's nachts heb vooral ik, Debbie, bijna geen oog dicht gedaan. Ik hoorde van allerlei geluiden. Rond 2u 's nachts is er ook een soort alarm afgegaan, echt een heel luide sirene. Ik ben me nog altijd af aan het vragen wat dit was, een berenalarm? 
In de cabin was dan ook nog geen WC of badkamer dus we moesten naar een gemeenschappelijk gebouw. We hebben gewacht tot 's morgens 6u, tot het licht was buiten, om gebruik te maken van het sanitair :)

Enfin we waren allemaal blij dat het vlug morgen was en dat de beren ons met rust hadden gelaten :)

Tot morgen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten